Kot domowy jest gatunkiem mięsożernego udomowionego ssaka. Należy do rzędu drapieżnych i do rodziny kotowatych. Kot jest ceniony ze względu na niszczenie szkodników takich jak na przykład myszy. Koty udomowiono prawie dziesięć tysięcy lat temu. Gatunek kota domowego pochodzi najprawdopodobniej od kota nubijskiego ale w Europie kot domowy krzyżował się ze żbikiem. Znanych jest wiele gatunków kota domowego. Gatunki kotów różnią się od siebie zarówno ubarwieniem, jak i wielkością, czy długością sierści. Ponadto istnieje wiele kotów domowych, które żyją w miastach samodzielnie. Potocznie na te koty mówi się albo koty piwniczne albo dachowce. Te koty, które żyją na wolności przeciętnie dożywają siedmiu-ośmiu lat. Koty udomowione, żyjące w domach żyją znacznie dłużej, bo od 15 do 20 lat. Poza tym na długość życia kota wpływa także wiele czynników, wśród których możemy wymienić na przykład styl życia, płeć czy ogólne zwyczaje kota. Statystycznie mówi się o tym, że koty wykastrowane żyją dłużej niż te, które są niewykastrowane. Małe kotki rosną i rozwijają się szybko, i stają się już samodzielne w wieku około 10 miesięcy czy roku. Kiedy kotek ma trzy miesiące można go już wydać innym właścicielom, ponieważ mama kotka się już nie interesuje maluchami, ale w takim sensie, że zaczyna uczyć maluchy samodzielności. Kiedy koty mają pięć miesięcy zmieniają im się zęby z mlecznych na stałe. Kiedy kot osiąga dojrzałość, to możemy wtedy powiedzieć, że skończyło się jego dzieciństwo.